„Wohär händ ihr au dä Name?“ werded mir mängmal gfröget. Dä Name hät vill mit de Erika Kuenz z’tue. Sii hät vor über 40 Jaare die Kapälle gründet und hät si bis 2011 gleitet. d’Kapälle Stallbänkli isch ihres musikalische Läbeswerk.
D’Erika hät scho als chliis Meitli gleert Handorgle schpile. Ihre Vatter, en Blasmusig-Dirigänt, hät de Erika scho früeh d’Begeischterig für d’Musig und musikalischi Känntnis mitgää.
D’Erika isch vill und gern bi Verwandte uf eme Puurehof im Säuliamt gsi und hät deet ihri Handorgle immer debiighaa. Dänn hät si am liebschte uf em Stallbänkli gschpilt. Na mit 90gi hät si vo Herze drüber glacht, wie luschtig das gsi seig: Sobald si agfange heig schpile, seiged vo überall här d’ Hüehner z’laufe cho. So heig si ebe als Chind scho vor Publikum gschpilt.
Vili Jaar schpöter hät d’Erika agfange a Fäschtli und a Versammlige schpile, bsunders sit si zum 50. Geburtstag es ganz chlises Örgeli gschänkt übercho hät, es „Langnauerli“. Ihre Ma, de Paul Kuenz, hät dänn amigs mit sim Muulörgeli dezue gschpilt. Bald isch au de Brüeder vo de Erika dezuechoo, de Paul Erdmann. Er hät Klarinette, Trompete und singendi Saagi und au sälber erfundeni Inschtrumänt gschpilt, zum Bischpil e musikalischi Velopumpi.
So isch us em aafängliche Duo d’ Kapälle „Stallbänkli“ worde. Im Lauf vo de Zyt sind natürli na anderi Musikantinne und Musikante dezuecho. Di einte sind vili Jaar lang blibe, es paari chürzer. Es paar Jaar lang hät de Turi Arn, en Trompeter und Blasmusig- Dirigänt, de Kapälle „Stallbänkli“ zahllosi Stunde gwidmet. Er hät eis Stuck nach em andere für s „Stallbänkli“ arrangiert. Unglaublich vili Note hät er gschribe, wunderschön vo Hand, eifach us Freud a däre Kapälle! So händ vill schöni Erläbnis d‘ Begeisterig i de Kapälle Stallbänkli dur all die Jaar bis hüt erhalte.
Leider hät eus d’Erika Kuenz im Früelig 2016 für immer verlaa.
Mir dänked i grosser Dankbarkeit a si zrugg.
